KRZYŻ ŻELIWNY NR 167

Żeliwny krzyż z figurą Chrystusa umocowany na stalowej rurze zatopionej w kamiennym postumencie, z miejscem na napis, wzniesiony został z fundacji Franciszka i Wiktorii Białoniów. Powstał jako intencja za szczęśliwe ukończenie nowego, murowanego domu. Wybudowany został w roku 1938 na posesji nr 167 (współcześnie) w części wsi Libusza-Ogniwo. Figura Chrystusa z kolorowymi szkiełkami w belce poprzecznej krzyża miała chronić dom i jego właściciela od złego. Dom stoi i jest zamieszkały przez syna fundatora do dzisiaj. Niestety, sam fundator nie ustrzegł się nieszczęścia. we wrześniu roku 1941 - za współpracę z ruchem oporu - został aresztowany przez gestapo i poprzez więzienia etapowe w Jaśle i Tarnowie zesłany do Oświęcimia. Tam w roku 1942 został rozstrzelany osierocając kilkumiesięcznego syna. Identyczny krzyż postawiony został również w Gliniku Mariampolskim przez najbliższego kolegę Fransiszka Białonia - Przybyłowicza, który równocześnie z nim zaczął budowę swojego domu i krzyża. On wojnę przeżył. Warto również wspomnieć, że dom w którym mieszkają Państwo Białoniowie ma swoją historię: mieścił w swoich murach sklep, restaurację i prywatną hutę szkła. Napisano na podstawie realacji Barbary i Edmunda Białoniów, właścicieli posesji 167 i opiekunów krzyża oraz "Kapliczki, figury i krzyże przydrożne na terenie Diecezji Tarnowskiej" - Schematyzm Diecezji Tarnowskiej, Tarnów 1983.