SPRAWIEDLIWI WŚRÓD NARODÓW ŚWIATA

Jak piszą autorzy Dziejów społeczności żydowskiej powiatu gorlickiego podczas okupacji niemieckiej 1939-1945 Michał Kalisz i Elżbieta Rączy, "Pierwszą z postaw, która niewątpliwie charakteryzowała większość nieżydowskich mieszkańców powiatu gorlickiego, była bierność wobec przeprowadzonej w regionie zagłady Żydów (...). Można oczywiście wytłumaczyć taką postawę strachem przed konsekwencjami, jakie Niemcy mogli mogli wyciągnąć w stosunku do osób udzielających pomocy Żydom". Była także grupa osób, która wykazywała niechęć, a nawet wrogość w stosunku do Żydów. Tym bardziej na pochwałę zasługiwała ta część lokalnej społeczności, która okazywała Żydom sympatię, czasami udzielała im poparcia. Ponieważ większość z ratowanych Żydów zginęła w zagładzie, nie sposób dzisiaj określić skali tej życzliwości. Po wojnie wielu Polaków ukrywało fakt pomocy Żydom, bojąc się przykrych konsekwencji ze strony władz komunistycznych i sąsiadów. W Bieczu i okolicach ukrywało się kilkanaście rodzin i osób pochodzenia żydowskiego. Część z nich znalazła schronienie u polskich chłopów, niektórzy ukrywali się w lasach. Po wyzwoleniu wyjechali do Ameryki, Izraela i Urugwaju. Nie zapomnieli o swoich wybawcach. Kiedy to było już możliwe, wystąpili do Instytutu Yad Vashem z wnioskami o uhonorowanie ratujących ich Polaków. W ten sposób nagrodzono członków rodzin Kozaków ze Swoszowej, Kosibów i Pruchniewiczów z Biecza oraz Setlików ze Święcan. PARK SPRAWIEDLIWYCH W ŁODZI INSTYTUT YAD VASHEM W JEROZOLIMIE TEKLA I WŁADYSŁAW KOSIBA            APOLONIA I WŁADYSŁAW KOZAK              MARIA I JÓZEF PRUCHNIEWICZ  JOANNA I ALFONS SETLIK  POWROT